2023-04-12 15:07:11
اگه به دقت نگاه کنیم در کار تربیت، در کار قضاوت و یا حتی در کار نوشتن یک کتاب بزرگ حق نداریم سینه
پیش بدیم و بگیم همینه که ما میگیم و کسی حق نداره رو حرفمون حرفی بزنه.
(کتاب: در خانه، نویسنده: چخوف، مترجم: گلشیری)
پ.ن: این مهمترین درس زندگیه. اگه فقط آدم ویژگی "انعطافپذیری" داشته باشه ولی هیچ ویژگی خوب دیگه نداشته باشه کافیه. آدم انعطاف پذیر خیلی خوبه.
هیچی بدتر از دگم بودن و تعصب نیست.
البته انعطافپذیری تمرین میخواد.
مثلا من اینجا در این فضا دارم تمرین انعطافپذیری میکنم. خیلی چرت و پرتهایی که میگم، برای تمرین انعطافپذیریه.
خودم خر نیستم، میدونم دارم مزخرف میگم، [البته اینم بگما، هیچ وقت صد در صد مزخرف نگفتم. مثلا شاید نهایتا یک حرف ۷۳ درصدش مزخرف بوده] بهترین تمرین انعطاف پذیری مزخرف گوییه.
آدمی که همیشه حرف حسابی میزنه ناچاره تو قالب آدم حسابی فرو بره. من از هر چی آدم حسابیه متنفرم.
همهشون شارلاتانن. آدم مزخرف گو خوبه. آدم مزخرفگو خودش میدونه یه جاهایی رو داره پرت میره.
ولی در این مزخرفگوییها کلی حرفهای خوب پیدا میشه. این کشفیات و سیلانهای ذهنی مدیون چرت و پرتگوییه. چرت و پرت گفتن، آدمو انعطافپذیر میکنه.
آدمایی که بدون رفرنس و مقاله و کتاب حرف نمیزنن مغزشون فریز شده. اینها ناچارن به اون چیزایی که از تو کتابها تو مغزشون کردن تعصب داشته باشن وگرنه شالودهی فکریشون به هم میریزه.
آدمای خوبین ولی مدل من نیستن. براشون آرزوی سلامتی و عمر با عزت دارم.
نقل است که روی سر در مدرسهی افلاطون نوشته شده بوده "هر که هندسه نمیداند وارد این خانه نشود"
من اگه یه روز مدرسهی زندگی بزنم در رزومهای که از شاگردانم میخوام اینه که آیا پلتفرمی دارید که توش مزخرف گفته باشید؟ هر که تا حالا مزخرف نگفته وارد این مدرسه نشود!
دکتر حافظ باجغلی.. روانپزشک
@mahfelekhodshenasi
116 viewsشهریار محرز, 12:07