ضیافت روح با خودم گفتم صفای هر ضیافت خوردن است نفس را خوردن نباشد،این چه لذت بردن است ما که یک ماهی گرسنه بر خدا مهمان شدیم این ضیافت میهمان گُشنه را آزردن است هاتفی آنگه صلا زد ای اسیر دام خود خوردن و تن پروری دل را به تنگ آوردن است آنچه آدم را فرود آورده از باغ اِرَم ترک اولائی مگرغیر از تناول کردن است؟ گر بصیرت وا کنی وین را به نیکو بنگری این بقا و عشق بازی،آن به ذلت مردن است آن تنزل را قیاسی با صعود این بکن تا شود دانی کدامش مایه ی افسردن است عبرتی از کار آدم هر که را عاید نشد همچو«زعفر»نخل عمرش در پی پژمردن است زعفر آزادمهر #رمضانیه متنوع‌ترین متنها و سبکهای ترکی وفارسی در کانال یاران عاشورا ╭۰━━━۰⊰◇⊱۰━━━۰╮ @YaraneAshoora ╰۰━━━۰⊰◇⊱۰━━━۰╯ 230 views09:53
