2023-03-22 20:27:05
مصطفی ملکیان
"هر کسی یک استعاره (ایماژ یا صورت ِذهنی) از زندگی برای خودش دارد، که چه آگاه باشد و چه نباشد، زندگی اش چنان تمشیت می شود."
بسیاری از فیلسوفان اعتقاد دارند که هر کسی یک استعاره (ایماژ یا صورت ِذهنی) از زندگی برای خودش دارد، که چه آگاه باشد و چه نباشد، زندگی اش چنان تمشیت می شود {سر و سامان می گیرد} که آن استعاره را به واقعیت نزدیک می کند.تعداد ِاین استعاره ها کمابیش شمارش شده است، رابِرت سالامان (فیلسوف ِاگزیستانسیالیسم) در یکی از کتاب های متأخرش به نام ِ«مسائل ِبزرگ »، ۱۶ استعاره را تصریحا ً و ۵ استعاره را تلویحا ً نام برده است:
[تصریحا ً]: ۱) زندگی یک بازی است. ۲) زندگی یک داستان است. ۳) زندگی یک تراژدی است. ۴) زندگی یک کُمِدی است. ۵) زندگی یک مأموریت است. ۶) زندگی یک هنر است. ۷) زندگی یک ماجراست. ۸) زندگی یک بیماری است. ۹) زندگی یک مِیل است. ۱۰) زندگی یک نیروانه است (بی میلی، فروخُفتن ِهمه ی میل ها). ۱۱) زندگی یک نوعدوستی است. ۱۲) شرافت (شَرَف) ۱۳) یادگیری ۱۴) رنج ۱۵) سرمایه گذاری ۱۶) رابطه
[تلویحا ً]: ۱) بُرد و باخت ۲) بازی ِخاصی به نام پوکِر ۳) موهبت ۴) هِزارتو (ماز Maze) ۵) معما
@sokhanranihaa
برخی استعاره های دیگری را گفته اند؛ پیتر کیریفت (peter kreeft) فیلسوف و الهیدان ِمسیحی ِکاتولیک، ۳ استعاره ی بزرگ را نام برده است: ۱) رنج ۲) بیهودگی ۳) عشق. برخی عُرفا هم استعاره های زندان و قفس را نام برده اند.
اما به هرجهت، یک بحث در فلسفه ی زندگی این است که آیا واقعا ً این سخن صادق است که «هر کدام از ما برای زندگی خویش، استعاره ای را قائلیم»؟
(نکته مهمتر و محل مناقشه ی بیشتر) فرض کنیم هر کدام از ما برای زندگی مان یک استعاره (ایماژ یا صورت ِذهنی) قائلیم، آیا واقعا ً آن استعاره در زندگی ِما تحقق پیدا می کند؟
اگر من زندگی را یک زندان بدانم، زندگی برای من جنبه ی زندانی اَش را نشان خواهد داد؟اگر من زندگی را یک ماجرا بدانم، زندگی برای من جنبه ی ماجرایی اَش را نشان خواهد داد؟یک حدیث هست که به نظر می رسد با این بحث مرتبط است: در شب ِمعراج، خدا به پیامبر گفت که: «ای پیامبر، من چُنانم که بنده اَم گمان می کند؛ اگر مرا خسیس گمان کرد، او جنبه ی خِساست اَم را در زندگی اَش خواهد دید؛ اگر مرا سَخی گمان کرد، او جنبه ی سخاوت اَم را در زندگی اَش خواهد دید. من چُنانم که بنده اَم می پندارد و هرکه هرگونه مرا پنداشت، مرا همان گونه خواهد یافت».
در ورزیدن ِنوعی استعاره ی مناسب برای زندگی خیلی باید سعی کرد. در صورت ِلزوم، استعاره ی زندگی مان را عوض کنیم و استعاره ی مناسبی برای خودمان قرار دهیم. این بحث ِبسیار مهم و سرنوشت سازی برای زندگی مان است.
سخنرانی استاد مصطفی ملکیان تحت عنوان زندگی ، موسسه معرفت پژوهش
.
@sokhanranihaa
کانال سخنرانی ها
148 views17:27
R
