حکومت نوع چهارم یادداشتی از علیرضا علویتبار منتشر شده در و | (R.D) دانشگاه رایگان
حکومت نوع چهارم
یادداشتی از علیرضا علویتبار منتشر شده در وبسایت #مشق_نو @jomhuriyat بریدهای از متن:
فوکویاما در یکی از کتابهایش با استفاده از دو معیار به دستهبندی حکومتها میپردازد. این دو معیار عبارتند از: اول، «حوزه و دامنه فعالیتهای حکومت» و دوم، «توانایی و کارآیی حکومت» در آن حوزهها و دامنهها.
براساس طبقهبندی فوکویاما، حکومت فعلی ایران، حکومتی از نوع چهارم است. از یکسو حوزه و محدودهای را نمیتوان یافت که حکومت در آن دخالت نکند و ساماندهی آن را به توافق و مصالحه مردم با یکدیگر واگذارد. با گذشت زمان دامنه دخالت حکومت نهتنها کاهش نیافته بلکه با بهرهگیری از نهادهای «عمومیِ غیردولتی» از حالت «اعمال حاکمیت» بهسوی «تصدی» امور حرکت کرده است.
این مسیر در عرصه اقتصاد بیش از سایر عرصهها قابل مشاهده و اندازهگیری است. از سوی دیگر، توان نهادهای حکومتی برای انجام اقدامات اثربخش و مستمر برای دستیابی به اهداف روز به روز کاهش مییابد. ضعف در مدیریت و طراحی، کاهش مشروعیت قوانین وضع شده و تقابل عمومی با خطمشیهای حکومت از پیامدهای این کاهش توان مداوم هستند.
حکومت نوع چهارم بودن منجر به وضعیت بحرانی مداوم در عرصه اداره امور عمومی شده است. حکومت مشکلات عمومی را درست شناسایی نمیکند، خطمشیهای کلی مناسب برای حل آنها را انتخاب نمیکند، خطمشیهای وضع شده درست اجرا نمیشود و نظارت عملی برای ارزیابی خطمشیهای اجرا شده صورت نمیگیرد.
در چنین وضعیتی روشن است که مشکلات دیرپا شده و در هم گره میخورند و بهتدریج به بحران تبدیل میشوند. در چنین وضعی آرزوی دستیابی به رشد و توسعه و حتی ثبات وضعیت کلان اقتصادی نوعی «محالاندیشی» است. برای مقابله با این وضعیت ناگوار چارهای نیست جز «افزایش مداوم ظرفیت ملی برای خطمشیگذاری».
متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید mashghenow.com/?p=5830 #جمهوریت @jomhuriyat