*پیامدهای سفر دو رییس جمهور* زمان سفر و دیگر ویژگیهای دیدار اق | دکتر سید محمد جعفر ناظم السادات

*پیامدهای سفر دو رییس جمهور*
زمان سفر و دیگر ویژگیهای دیدار اقای رییسی از چین گویای ان بود که ابلاغ سیاستها و خطوط قرمز چین به ایران از انگیزه های بنیادین چینی ها از دعوت رییس جمهور ایران است.
سفر رییس جمهور ما به چین در فاصله زمانی کوتاهی پس از دیدار رییس جمهور چین از عربستان سعودی انجام گرفت. پیش از رفتن رییس جمهور ما به چین، رییس جمهور چین دیداری پر از قراردادهای تجاری بلند مدت با عربستان سعودی و دیگر کشورهای عربی کناره خلیج فارس را پشت سر گذاشته بود. این سفر انچنان سوداور بود که رییس جمهور چین در بیانیه پایانی سفر از ایران خواست در امور داخلی دیگران دخالت نکند، به گونه ای دخالت ایران در جنگ یمن را کمک به افزایش تروریسم دانست و از همه مهمتر مالکیت ایران بر جزایر سه گانه در خلیج فارس را با پرسش روبرو نمود. گمان میرود این بیانیه ارزوی چند دهه ای کشورهای عربی را براورده کرد. چین در پرسش کردن از مالکیت ایران بر جزایر، پا را از امریکا و انگلیس هم فراتر نهاد.
ایران باید خشمگین میشد ولی نشد. هر چه از دوست برسد خوش است. بنابراین دعوت از اقای رییسی از سوی چینیها بیشتر برای ضمانت دستاوردهای کلان اقتصادی خودشان از سفر به عربستان سعودی بود. روشن نمودن خط قرمزهای نوین سیاست خارجی چین برای ایران، میتواند از انگیزه های مهم چینی ها در دعوت از طرف ایرانی باشد.
روشن است که عربها بزرگترین سد راه برای انکه چینیها سودهای کلانی از سرمایه گذاریهای خود در کشورهای عربی بردارند را ایران دانسته اند. عربها گفته اند که ایران به بهانه پیوند نزدیک ما با امریکا و غرب، رفتارش را توجیه میکند. اینک نوبت چین است که به ایران یاداوری کند که اقتصاد طرف عربی در اقتصاد شرق و غرب گره خورده است و خطوط قرمز جدید باید به ایران یاداوری گردد.
از این رو در بیانیه های پایانی دیدار رییس جمهور ما از چین یا دیگر گفته های طرف چینی هیچگونه پوزش خواهی از اینکه رییس جمهور چین مالکیت ایران بر جزایر سه گانه را با پرسش روبرو ساخته، دیده نمیشود. در برابر، این ایران بود که در بیانیه پایانی دیدار، مالکیت چین بر تایوان را گواهی کرد.
در ان سفر به احتمال فراوان طرف چینی برای رییس جمهور ایران روشن ساخته است که از دیدگاه چین، خلیج فارس باید بیشترین سود مادی را برای ان کشور داشته باشد. انها یاداوری کرده اند که ما همچون شما، به دنبال ضربه زدن به اقتصاد امریکا و اروپا و یا تغییر نقشه جهان نیستیم. ما حتی به دنبال پس گرفتن تایوان به زور هم نیستیم. ما بدنبال شکوفا کردن هر چه بیشتر اقتصاد چین هستیم و در این پیوند امنیت کشورهای عربی از اولویتهای ماست.
گمان میرود که چینیها روشن کرده اند که جزایر سه گانه زیر نظر ایران نیز باید همانند دبی و دیگر سواحل جنوب خلیج فارس برای چین سود اور باشند. اگر ایران نمیتواند چنین سودی را به چین برساند، این کشور از انتقال این جزایر به دیگر کشورها پشتیبانی خواهد کرد.
چین از دلخوری ایران هیچ نگران نیست و به درستی منافع خود را پیگیری میکند. البته این پیگیری بسود ایران و حتی امریکا نیز هست. گمان میرود که این سیاست چین به گونه ای همگامی با امریکا نیز است.
پیش بینی میشود که در گام بعدی چین از ایران بخواهد تا مسیر فروش نفت، انتقال پول و روش هزینه ان را نیز روشن کند. نمیشود ما یک کشور باشیم ولی روشهای مالی ما برای جهان روشن نباشد. عربها نگران ان هستند که نکند پول خرید و فروشهای نقدی نفت علیه انان هزینه شود.
چین و امریکا میخواهند دل اسوده شوند که پول نفت ایران برای نابودی ساختارهای نفتی همچون ارامکو در عربستان سعودی هزینه نمیشود. به احتمال فراوان انها دلایلی برای نگرانی خود دارند. بسیاری از شرکتهای بزرگ امریکایی، اروپایی، چینی و ژاپنی اشکار یا کمی پنهان سهامداران شرکتهای بزرگ سعودی هستند.
ادامه این راه چینی شاید ایران را به دروازه های پیمان مالی جهانی
FATF
راهنمایی کند. طرف سعودی حتما برای رییس جمهور چین چگونگی اتش زده شدن سفارتش در تهران را روشن ساخته است. انها شاید گفته باشند که پول داشتن گروههای ناپاسخگو در هر جا میتواند برای همگان دشواری افرین باشد.
چکیده پیام چین به ایران شاید این باشد که امنیت سرمایه گذاری در کشورهای عربی خلیج فارس، از اولویتهای خاور و باختر زمین است.