*آغاز سخنرانیها و راه اندازی گروههای کارشناسی در محکومیت مسموم | دکتر سید محمد جعفر ناظم السادات

*آغاز سخنرانیها و راه اندازی گروههای کارشناسی در محکومیت مسمومیت دانش اموزان*
گمان میرود که زبانهای دست اندرکاران کشوری که تاکنون در کام بسته بود و چیزی درباره مسمومیت دانش اموزان نمیگفتند، از این پس باز شود. این سخنرانان و گروههای کارشناسی پس از سپاس از گفتار رهبری در نکوهش این کار، این پدیده را جنایت خواهند دانست. گرچه تا دیروز نمیدانستند چه بگویند، حالا میدانند که باید از مسموم کردن بدگویی کنند. حالا میدانند که نباید ان را اشتباه روانی دانش اموزان در مسمومیت بدانند. حالا میدانند که بگویند مسموم سازی به هر نیتی و به هر شدتی، جنایت است. البته نیاز است تا در سخنرانیها یادی نیز از مسموم سازان کنند.
با روشن شدن موضع نظام، به احتمال فراوان فرایند مسموم سازی با سرعت فروکش خواهد نمود.
در کنکاش این کار بیو تروریستی، یکی از دو راه را باید بپذیریم.
۱- همه فرایند مسموم سازی را به غرب، اسراییل و سازمانهایی همچون منافقین و سلطنت طلبها نسبت دهیم
۲- نقش بخشهای خودسر در ساختار بالایی را بپذیریم.
پذیرش گزینه نخست، توانایی نفوذ دشمنان و درماندگی ما در برابر انان را در پی دارد. توجیه نزدیک صد روز مسموم سازی از سوی دشمن و ناتوانی ما در مهار ان یا دستگیری جنایتکاران کار اسانی نیست. گمان نمیرود که نسبت دادن نقش اصلی این کار جنایتکارانه به برون مرزها، سود دیرپای میهنی را به دنبال داشته باشد.
با پذیرش گزینه یک بسیاری از پرسشها بدون هر پاسخ شایسته ای، به تاریخ سپرده میشود. چون نمیتوانیم این ناتوانی صد روزه را توجیه کنیم، بناچار بگیر و ببند پرسشگرانی که توجیه نمیشوند پیگیری خواهد شد که خود دشواری دیگری است.
اگر گزینه دوم را بپذیریم و بگوییم بخشی از ساختار قدرت دوستدار مشارکت اجتماعی و درس خواندن زنان نیست و رفتار انها خودسرانه و اتش به اختیار بوده است، امید به بهسازی و روشنگری افزایش خواهد یافت. طالبان و داعش نمونه های بارز چنین باورهای دینی هستند. پذیرش رخنه کسانی با اندیشه های طالبانی و داعشی در بخش بالایی دستگاه دیوانی ما شگفت اور نیست.
حال که زبانهای چند ماه فرو رفته در کام به سخن میایند و محکوم میکنند، امیدواریم راهشان رگهای باد کرده، مشتهای گره کرده و دشنام به چند کشور و یا چند گروه برون مرزی نباشد. نگفتن راستیها و کوچک شمردن فرایند مسموم سازی اعتماد مردم به ساختار دیوانی را کاهش میدهد. ارزو داریم که خردورزی، راست گویی، انتقاد از خود و پالایش درونی را ببینیم.