*خواب دیدنهای اشفته ما و شیپورهای بیدار باش همسایگان که ما بید | دکتر سید محمد جعفر ناظم السادات

*خواب دیدنهای اشفته ما و شیپورهای بیدار باش همسایگان که ما بیدار نمیکند*
از چتد ماه پیش بسیاری از دارندگان پست و مقام لشکری و کشوری ایران، زمستان سرد اروپا را پیش بینی میکردند. به امید همین زمستان سخت، گفتگو کنندگان ایرانی با سفارش کیهان برجام را پا در هوا کردند. امید خوش باوران ان بود که اروپا برای دریافت گاز ما از امریکا بریده خواهد شد و خواهشمندانه زیر چتر ما خواهد امد تا با گاز عسلویه او گرم کنیم. با گرم کردن اروپا او را ناچار خواهیم ساخت تا او نیز برجام را پاره کند و بگوید هر چه اقایان جلیلی و باقری خواستند را پیمان نوینی مینویسیم و امضا میکنیم. افسوس که این خوابها آشفته بود و رخدادهای بیرونی وارونه چنین خوابهایی بود.
انچه برای اروپا پیش بینی میکردیم بدترش را در زمستان مردم خودمان ازمودند. سهم ایرانیان از زمستان سخت اروپا بیماریهای گوناگون ناشی از سردی هوا و الودگی گسترده هوا در شهرها بود. اروپا هم بخوبی سرما را مدیریت کرد و از هم اکنون در حال انباشت گازهای ارزان برای زمستان سال اینده است.
چه زود مردم سرما دیده و تنفس کننده گازهای کشنده در ایران، دریافتند که خوابهای بسیاری از فرمانروایان در ایران اشفته است. دشواری بزرگ ان است که برای بسیاری از مردم، دریافت اشفتگی خوابهای فرمانروایان ما به این اسانی نیست. گرجه رخداد زمستان اسان اروپا و سخت ایران، بی پایه بودن گفتار دارندگان پست و مقام را زود اشکار کرد، اما بی پایه بودن گفتارهای ما از دامنه بزرگی برخوردار است. زیان خوابهای اشفته ما هر روز از جایی سر بر میاورد.

باید زنده بود و دید که خوابهایی که برای بستن تنگه هرمز، تجزیه شدن ایالات متحده امریکا و پاک شدن نقشه برخی کشورها از نقشه جهان دیده شده، چگونه تعبیر میشود.
بیش از چهار دهه است که درخواست مرگ برای این و ان میکنیم. دستاورد این درخواست مرگها، نیرومند شدن پول انها و کاهش ارزش پول ماست.
ای کاش کیهان و پیرامونیان او زودتر از خواب بیدار شوند تا شاید این همه خواب پریشان به مردم پمپاژ نشود.
ای کاش داروهای خواب اور کمی بی اثر شوند تا خوابیدگان دریابند که قایقهای بدون سرنشین اسراییلی در ابهای خلیج فارس شناور شده اند. ای کاش خواب زدگان ببینند ارزوهایی صدام حسین درباره خلیج فارس در حال پدیداری است. ارزوهایی با شهادت و کشتار صدها هزار انسان، زخمی شدن، از کار افتادگی، اسیر شدن، اوارگی و اسیبهای روحی و جسمی دهها میلیون انسان برای صدام دست نیافتنی شد، با جابجا نمودن نام خلیج فارس، اینک بدون پرتاب یک فشنگ برای جانشینانش در عراق دست یافتنی شده است. رییس جمهور چین هم در دیدارس از عربستان سعودی، بخشهای بزرگی از ارزوهای صدام را گواهی کرد.
کجایند شهدای پاکباخته که ببینند در هنگام خوابهای اشفته ما درباره حسینیه کردن کاخ سفید، نام خلیج فارس دگرگون میشود و مالکیت ایران بر جزایر تبب بزرگ، تنب کوچک و ابو موسی از سوی کشورهای همسایه و قدرتهای جهانی و بویژه دوست سنتی ایران یعنی چین، با پرسش روبرو میگردد؟ ایا این رخدادها ارزوهای صدام را دست یافتنی نکرده است؟ مگر او چه میخواست؟
کجا هستند بیداران تا ببینند که چاپ تمبر از سوی عراق با نام جابجا شده خلیج فارس پیامدهای ناگوار دیگری بدنبال دارد. کجا هستند همه اسیب دیدگان جنگ که ببینند در جهان گوش کسی بدهکار شنیدن حرفهای وزیر امور خارجه ما به سفیر عراق نیست. روشن نیست که چرا این کار عراق در درون کشور هم با واکنش چندانی روبرو نشده است؟ مگر ما نمیخواهیم نقشه جهان را دگرگون کنیم؟ چگونه نام خلیج فارس دگرگون شد و ما به روی خود نیاوردیم؟