Ўқинг афсусланмайсиз!
Отанинг дуоси.
Бир замонларда бир мўъмин йигитнинг отаси узоқ давр бир жойда хаста бўлиб ётиб қолибди,шу давр мобайнида йигит ўз отасини кўз қорачиғидай асраб авайлаб, нимаки бўлса аввало отасига қараб,барча хизматларини қилиб, кунлар бирин кетин ўтаверибди,кунларнинг бирида ота овқат емай қўйибди,шунда ўғил хайрон бўлиб ўз қиблагохи шарифига:-Отажон, нима сиз овқат емай қўйдингиз ёки тайёрлаётган овқат хуш келмаябдими сизга?"деб сўрабди.- Ота жавобан "Ўғлим сиз қилаётган овқатлар бир-биридан мазали"Ўғил:"Бўлмаса отажон нимага таомланмай қўйдингиз".Ота:"Эй кўзимни оқу қораси, емоқликни, албатта чиқармоғи ҳам бор, ман таомланганимдан сўнг мани ёзилтиришингиз керак, шу сизга малол келиб қолмасин деяпман"Ўғил шунда:"Ё отажоним айтинг манга агар мани қўлларим сизни мустахаб олдираётганимда сизни баданингизга дағаллик қилаётган бўлса,ман тилларим билан тозалай".Шунда ота қўлини дуога очган холда:Ё Роббим, мана шу фарзандимни у дунёю бу дунё хор қилмагин,
Каналимиздан узоклашманг
https://telegram.me/joinchat/CACwEUERDHP6Ikw7PyuNDw
