باستانشناسی کشف یک آویز بیستهزارساله محققان یک آوی | ایران ورجاوند ™ Irān-i Varjāvand
باستانشناسی
کشف یک آویز بیستهزارساله
محققان یک آویز بیستهزارساله از جنس دندان را در یکی از غارهای سیبری کشف کردند.
محققان یک دندان گوزن شمالی را، که با ایجاد حفرهای در آن به یک آویز تبدیل شده است، در غاری واقع در سیبری کشف کردند که پیشتر نیز محل کشف آثار تاریخی ارزشمندی بوده است.
محققان اعلام کردند که با استفاده از یک روش جدید موفق شدهاند صاحب این آویز حدودا بیستهزارساله را شناسایی کنند. این آویز در حقیقت به یک زن عصر حجر تعلق داشته که تا حد زیادی نزدیک به مردم شکارچی- گردآورنده ساکن در دامنههای رشتهکوه آلتای واقع در روسیه – بوده است.
محققان هویت این زن را با استفاده از روشی شناسایی کردند که DNA موجود در سلولهای پوست و عرق را، که هزاران سال پیش جذب اشیائی از جنسهای مشخصی همچون استخوان، دندان و عاج شده است، جدا میکند.
قدمت این آویز بین ۱۹ هزار تا ۲۵ هزار سال است و محققانی که آن را کشف کردهاند، هنگام حفاری و دست زدن به آن از دستکش و ماسک صورت استفاده کردند تا از آلوده شدن این آویز به DNA مدرن جلوگیری کنند. این آویز نخستین مصنوع ماقبل تاریخ است که توسط شناسایی ژنتیک به یک شخص خاص نسبت داده شده است.
مشخص نیست که این زن آن را ساخته یا صرفاً از آن استفاده کرده است.
سازنده این آویز حفرهای درون دندان ایجاد کرده تا نوعی ریسمان که امروزه دیگر وجود ندارد، از آن عبور کند. این امکان وجود دارد که این آویز به عنوان بخشی از یک سربند یا دستبند مورد استفاده قرار گرفته باشد.
به گفته «ماری سورسی»، محقق دانشگاه لیدن و باستانشناس ارشد تحقیقات مرتبط با کشف این آویز، گونه انسانهای خردمند نخستینبار بیش از ۳۰۰ هزار سال پیش در آفریقا پدیدار شد و سپس در سراسر جهان گسترش یافت. قدیمیترین شیئی که به عنوان…