افسانه بایگان دیشب، با گوشواره‌های شیر و خورشید و تی‌شرتی که ر | فرزاد نیکقدم/روزنامه‌نگار/طنزنویس
افسانه بایگان دیشب، با گوشواره‌های شیر و خورشید و تی‌شرتی که رویش نوشته بود "به عقب نگاه نکن، اون فقط یه زندگی بود" در کنار فاطمه معتمدآریا حجاب اختیاری داشت. ما توی یک بازی هستیم و دسته‌های کنسول توی دست‌های ماست و شش چشمی مراقبیم که گیمر احمقِ روبه‌رو کدام حیله‌اش را ناغافل توی پاچه‌مان می‌کند! فردا کدام کافه یا رستوران یا مرکز خریدی با یک دلیل واهی پلمب می‌شود و رفع پلمبش در چه روز و تاریخ و ساعت و دقیقه‌ای اتفاق می‌افتد، تا ما اعتراض علنی‌مان را آن‌جا یک‌جا بالا بیاوریم.
در حالی که دَرِ تمام سایت‌ها را برای اسم‌نویسی در تمام بلیت‌های بخت‌آزمایی از خودرو تا مسکن را از پاشنه کنده‌ایم! آنها پلمب می‌کنند و فلان مرکز تازه رفع پلمب شده آگهی تخفیف به شرط حجاب اختیاری می‌گذارد! این طرف کنسرت با حضور شروین می‌گذارد، آن طرف فردا صبح پلمبش می‌کند. این طرف لای موز و تخم‌مرغ سر به فلک کشیده دنبال پرتقال فروش می‌گردد، و آن طرف گندش درمی‌آید که قایمکی دیگنیتی و بیدیلیتی رشوه گرفته تا زیر میز استیضاح وزیر بزند و با دار و دسته‌اش کمی بیشتر با دسته مافیا برای سر کیسه کردن مردم روی هم بریزد!
این تخصص جمهوری اسلامی است، اینکه سطح دغدغه مردم را تا حد پشم پای مردهای شلوارک‌پوش و تعیین سطح رایدمان(!) آرایشگرها روی موی زن‌ها با آمونیاک و دکلره پایین بیاورد، این وسط چشم چند نفر را کور، پای چندین نفر را شَل، تن هزاران خانواده سیاه و روی سنگ قبرهای خاکستان‌ها عکس چندصد جوان بکوبد و بعد توی بوق کند که دیدید؟ موی سر دخترها، آن پشم پاهای مردها را دیدید؟!
دیدید چطور می‌خواهند لباس زیرشان را پرچم برج میلاد کنند؟ وا اسفا؛ اُف بر شما، وا مصیبتا، وا شهدا! در حالی که یادشان رفته قرار بود تا همین چند سال پیش کاخ سفید حسینیه شود اما حالا به جایش تمام مراکز خرید، مجتمع‌ها، حتی اتوبوس‌ها و مترو که آنها از درد بی‌دوربینی آدم کار گذاشته‌اند تا امر به معروف لسانی کنند، لاس وگاس شده‌اند.
یادشان رفته این بچه‌های نترس و شجاع کوچه و خیابان و دانشگاه بچه همان کودکانی هستند که به زور انضباط هر ظهر توی صف نماز جماعت سمت قبله عبادت زوری روبه‌روی ترس‌هایشان قامت می‌بستند. نسل حاصل از پدران و مادرانی که اگر زمانی "امر دینی یا عرفی" مجبورشان می‌کرد چادر سر کند حالا نه فقط چادر را به عنوان یک "نماد حکومتی" کنار گذاشته بلکه به بچه‌های خود هم انتخاب کردن آزادانه یاد می‌دهد و هم پشت انتخاب او می‌ایستد.
farzadnikghadam's profile picture حالا سه هفته از اولتیماتوم رئیس پلیس کشور گذشته است، ترسیدن از دوربین‌هایی که وقت دزدی عرضه دستگیری یک کیف قاپ یا دزد گوشی تلفن همراه یا ماشین دزد را ندارد؟! ترسیدن از دوربین‌هایی که نمی‌تواند یک کابل دزد توی کوچه اصلی یک خیابان را پیدا کند، دزدی که با خیال راحت سر کمتر از یک ساعت چندین متر کابل مسی برق را می‌دزدد و به چند میلیون در بازار سیاه آبش می‌کند؟
ترسیدن از دوربین‌هایی که پلیس می‌گوید هیچ ثبتی از اسیدپاش یا متجاوز روی پل‌های عابر پیاده یا جاده‌های دور بیرون شهر ندارد اما می‌تواند موهای زیبای دخترکی جوان را از فاصله 300 متری در ماشینی در حال حرکت در یک اتوبان را ثبت کند؟!
دوربین‌هایی که ناظر دزدی آدم‌ها و ارگان‌ها و ساختارها از جیب هم نیست، نمی‌تواند چهره آن مافیاهایی که وزیر صمت می‌گوید بساط خودرو دست آن‌هاست، بانک مرکزی می‌گوید نوسان ارز دست آن‌هاست، مجلس می‌گوید کنکور دست آن‌هاست، وزیر مسکن می‌گوید قیمت خانه دست آن‌هاست را معلوم ما کند اما نگران خلوت یک پسر با دختری است که نه پول دارد نه ارز و نه مسکن و نه انگیزه دارد دستش را بگیرد و با او تشکیل خانواده بدهد!
این سیل ایستایی ندارد آقای مسئول، آن کنسول توی دست‌هایت را کنار بگذار و این بازی احمقانه دو سر باخت را هم جان جدت تمام کن.
