سلام 'مصائب شیرین' قسمت سوم: نیمه های مهرماه بود که برای تقس | روزگار گس(کانال تلگرامی دکتر حسنی)
سلام
"مصائب شیرین" قسمت سوم:
نیمه های مهرماه بود که برای تقسیم به تهران فراخوانده شدم. معاونین پشتیبانی و درمان پیش از من در محل حضور یافته و برگه های معرفی من را دریافت نموده و تنها طی نیم ساعت معرفینامه حضور من در استان آماده شد و در این فاصله کم دهها وعده و وعید و در باغ سبز را به من نشان دادند. وقتی خیالشان از بابت انعقاد معرفینامه من راحت شد ،خداحافظی کرده و مرا به امان خدا سپردند. روز بعد با مراجعه به ستاد دانشگاه مراحل اداری معرفی خود به استان را طی کرده و سپس جهت دریافت واحد ۳خوابه وعده داده شده به اداره خدمات و پشتیبانی مراجعه نمودم ولی متوجه شدم که واحد مذکور را به آقای دکتر حمید وعده داده اند. به دلیل خلف وعده آنها با حالت قهر ستاد را ترک کرده و تصمیم گرفتم خودم واحدی در سطح شهر اجاره نمایم .(اولین اشتباه ) به پیشنهاد دکتر رضا ،واحدی در شهر را به مبلغ ماهیانه ۱۵۰ هزار تومان اجاره نمودم در حالی که در حکم حقوقی حق الزحمه ماهیانه ،بدون کسورات همین مقدار بود. در طی حدود سه هفته اقامت در رحمتیه دوبار از رستوران طرف قرارداد دانشگاه استفاده کردم و وعده های دیگر غذایی را یا مهمان دوستان و بستگان بودیم یا در مهمانسرا غذایی تهیه می کردیم . تنها جراح اعصاب استان در تنها مرکز جراحی اعصاب استان بودم و علیرغم تازه وارد بودن، اعزام و انتقال و مشاوره بیماران اورژانسی جراحی اعصاب از سراسر استان و یا بخش های دیگر بیمارستان های هاجر و کاشانی اجتناب ناپذیر بود .جایگزین شدن به جای ژنرال بلامنازع قبلی که به مدت ۵ سال حرف اول و آخر را نه تنها در زمینه جراحی اعصاب بلکه در زمینه درمان بیماری های دیگر هم می زد و تمام اهالی استان تسلیم تمام تصمیمات درمانی او بودند توسط یک جوان گمنام حدود ۳۲ ساله چندان راحت نبود و اوایل، بیماران،تنها در صورتی که چاره‌ای دیگر نداشتند اجازه انجام اقدامات درمانی را می دادند. کاملاً به آنها حق میدادم و تلاش می‌نمودم آنچه در توانم است و مطابق با آنچه در آوردگاه کاشانی و الزهرای اصفهان و تحت نظر اساتید بزرگوارم آموزش دیده بودم را به کار گیرم .حتی علیرغم فاصله کوتاهی که کتاب‌های آموزشی از من دور شده بودند در موارد مختلف و بنابر موضوعات خاص کتاب های رفرنس جراحی اعصاب و حتی رشته‌های دیگر را مجدداً مطالعه نمایم تا بهترین تصمیم را برای بیماران اتخاذ نمایم .در این میان علاوه بر حضور به موقع و شبانه روزی و انجام حداکثر تلاش در جهت درمان مناسب بیماران آنچه باعث تسریع و تثبیت اعتماد همراهان بیمار در مقطع زمانی کوتاه به من شد ،نظرات کارشناسی و مشفقانه اساتید بنامم بود که بستگان بیماران پس از بستری شدن در شهرکرد از آنها مشورت می گرفتند . اساتید محترم در پاسخ به آنها، ضمن ایجاد آرامش روانی برای آنها، فضایی از اعتماد بیشتر برای کارکردن را برای من بوجود می اوردند.: استاد اعظم جناب آقای دکتر معین در نامه‌ای مرا" همکار ارجمند " خطاب کرده و انجام جراحی فلان بیمار را مطابق با آنچه لازم بوده مرقوم نموده بودند. جناب آقای دکتر پورخلیلی در نامه‌ای نوشته بودند اقدام انجام شده توسط شما برای فلان بیمار منحصر به فرد بوده و اگر بیمار من بود احتمالاً چنین عملی را برای ایشان انجام نمیدادم. استاد بزرگوارم جناب آقای دکتر رضوی که برای ملاقات دختر عمویشان که به دلیل ضربه مغزی شدید در آی‌سی‌یو بودند، تشریف آورده بودند، فرمودند این پروتکل درمانی برای بیماران ضربه مغزی هنوز در مرکز ما روتین نشده است و به محض برگشت من هم این پروتکل را انجام خواهم داد. استاد بزرگوارم جناب آقای دکتر نوریان در مشاوره بیماران می‌فرمودند" حسنی شاگرد خودم بوده است خودم او را تربیت کردم خیالتان راحت باشد " استاد بزرگوارم جناب آقای دکتر میرحسینی در پاسخ مشاوره بیمار ضمن تعریف و حمایت از روند درمانی فلان بیمار نظرات ارشادی خود را مرقوم نمودند .استاد عزیزم جناب آقای دکتر امین منصور در تماسی پیشنهاد دادند دستگاه ام آر آی قبلی اصفهان به نحوی جهت خدمت به بیماران شهرکرد مورد استفاده قرار گیرد و سرانجام استاد بزرگوارم جناب آقای دکتر صبوری ، با بزرگواری و رویی گشاده،دختر جوانی که بدلیل تومور مغزی و جراحی متعاقب آن، دچار عارضه شده بود و والدین او اصرار به اعزام به اصفهان داشتند را پذیرش دادند. این موارد منحصر به اساتید مستقیم خودم نبوده و بطور مثال، زمانی که مادر خانم مدیر کل ثبت احوال استان فارس در سفر تفریحی به شهرکرد،دچار خونریزی مخچه و تحت عمل جراحی قرار گرفتند، استاد بزرگوار جناب آقای دکتر تقی پور،با مشاهده مدارک قبل و بعد از جراحی، طی نگارش یک صفحه کامل ، شاگرد نوازی را به اوج اعلا رسانده و هنوز هم بیش از۲۰ سال گذشت زمان ارتباط ما با آن مدیر کل محترم ثبت احوال پابرجاست.... ادامه دارد
