2023-03-15 17:30:52
در هفت ماه نخست دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ،
استیو بنن در سمت استراتژیست ارشد کاخ سفید، ایده پرداز تصمیمات اساسی دولت ترامپ محسوب میشد. بنن در اوایل دهه ۱۹۹۰ با
جیکوب نیدلمن، استاد فلسفه دانشگاه سانفرانسیسکو آشنا شد. محققی که افزون بر رنه گنون، از پیروان
جورج گورجیف، عارف سنتگرای ارمنی بود. گروجیف اسما مسیحی بود، اما معنویت او از طیفی از منابع مذهبی باستانی نشأت می گرفت. معنویتی که رکن اساسی اندیشه هایی همچون باطن گرایی و وحدت متعالی ادیان بود.
دو سال پس از قدرتگیری ترامپ، با فرارسیدن دوران ریاست جمهوری ژائیر بولسنارو در برزیل،
اولاوو دکاروالو به مثابه همتای برزیلی بنن، وارد صحنه سیاست شد. دکاروالو با مطالعه کتاب “شمشیر گنوسیس، گلچینی از مقالات نویسندگان سنت گرا” با آرای گنون آشنا شد. جیکوب نیدلمن که سالها بعد مشاور شخصی بنن شد، این کتاب را ویرایش کرده بود. دکاروالو همه آثار گنون را خواند و پس از تسلط بر منابع اولیه سنت گرایی، درصدد کشف مسیر حکمتهای عرفانی عملی قرار گرفت و با
فریتیوف شوان آشنا شد. رئیس جمهور برزیل به شدت تحت تاثیر آرای استاد خود، دکاروالو بود؛ تا حدی که به وی پست وزارت علوم را پیشنهاد کرد اما او نپذیرفت. با اینحال او مغز متفکر دولت او به ویژه در وزارتهای علوم و امور خارجه محسوب میشد. دکاروالو همچنین رابطه نزدیکی با بنن داشت و به کاخ سفید دعوت شد، تا حدی که بنن او را یکی از بزرگترین روشنفکران راست جهان توصیف کرد.
در نوامبر ۲۰۱۸، بنن با
الکساندر دوگین فیلسوف سنتگرای هایدگری روس که توسط رسانه های غرب با القابی همچون “فیلسوف کرملین” شناخته می شد دیدار کرد. شخصی که از سال ۲۰۱۵ از ورود به ایالت متحده آمریکا منع شده بود. در این دیدار بنن خود را متاثر از آرای دوگین از جمله کتاب “تئوری چهارم سیاست” دانست اما از دوگین خواست که جهت احیای سنت جهانی، دیدگاه های ضدآمریکایی خود را کنار بگذارد. دوگین نیز به قدرت رسیدن بنن در آمریکا را سرآغاز یک شورش موفق علیه جهان نهیلیستی مدرن دانست که توسط عرفای باستان پیشگویی شده و در نوشته های معنویت گرایان قرن بیستم به تفصیل شرح داده شده بود. دوگین از فیلسوفان و عارفان متعددی از جمله
هایدگر، اشمیت، نیچه، گنون، لائوتسه و سهروردی تاثیر پذیرفته بود.
با فرارسیدن دوران سلطنت
چارلز سوم به عنوان فرمانروای جدید بریتانیا و کشورهای مشترک المنافع، سنتگرای دیگری در سیاست ظاهر شده که به شدت متاثر از آرای گنون است. چارلز مدرنیسم را به دلیل تاکید بی وقفه آن بر نگرش کمی از واقعیت و تحریف و محدود کردن انسان از درک حقیقت، مورد انتقاد قرار می دهد. از نظر چارلز واقعیت در بطن خود با حقیقت متعالی نهایی گره خورده است. سنت گرایی چارلز برخلاف بنن، دکاروالو و دوگین، تاثیر پذیرفته از آرای
ژولیوس اوولا، فیلسوف فاشیست ایتالیایی نیست، بلکه به جنبه های فراملی معنویت توجه دارد. سنتگرایی او در معماری بریتانیا نقش قابل توجهی ایفا کرد. او با نفوذ خود عامل اصلی لغو پروژه های چند میلیاردی ساختمانی شد که با معماری مدرن طراحی شده بود. چارلز معماری مدرن را هیولایی نهیلیستی با ظاهری دوست داشتنی و زیبا توصیف می کند. از سوی دیگر، او با تاثیر از آرای سنت گرایانی همچون
سیدحسین نصر، به وحدت ادیان و سنتها در بحرانهای بین المللی از جمله محیط زیست تاکید کرده است.
نویسنده: محمدطاها جهاندیده دانشجوی فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه تهران نسخه کامل این مقاله در شماره اول #نشریه
فلسفه نامه، با صاحب امتیازی انجمن علمی فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه تهران، در فروردین ۱۴۰۲ منتشر خواهد شد.
@anjoman_elmi_falsafeh_elh
2.6K viewsedited 14:30