در بسیاری از تعالیم عرفان‌های با عناوین مختلف و نیز در تعالیم | خودشناسی ... خودت را ببین
در بسیاری از تعالیم عرفان‌های با عناوین مختلف و نیز در تعالیم روانشناسی
توصیه میشه به بی‌خیالی و فکر نکردن و تسلیم بودن
ظاهر همه این توصیه ها شبیه هم است اما یک فرق خیلی مهم دارد که آنها را به دو دسته ی کاملا مخالف هم تقسیم میکند.
غالب اونها میگن، کاری با فهم نداشته باش، چی کار داری آرامشتو بهم بزنی؟
فکر کردن سخته، زحمت داره، آخرش هم که نمیفهمی یا به پوچی میرسی، ولش کن، فکر نکن، به ما اعتماد کن، بی خیال باش، رها باش، آرامشت مهمه، بنوش، برقص، آزاد باش، به خودت فشار نیار.... حیوانات رو ببین اصلا غمگین نمیشن، کودکان رو ببین چقدر شاد هستند...
اما نگاه دیگری وجود داره که میگه تو انسانی، فهم داری، میتونی بشناسی، میتونی پی به راز این هستی ببری، میتونی بفهمی هدف خلقت چیه، میتونی کشف کنی.
دلیل این همه مشکلات و اتفاقات چیه، میتونی خودتو بشناسی، خدا رو بشناسی، حقیقت رو بشناسی و ببینی که همهدچیز حساب کتابش درسته و کار دست کاردونه و همه چیز سر جاشه.
اون وقت دیگه چیزی برای نگرانی وجود نداره که اصلا بخوای زور بزنی تا نادیده بگیری و آرامش مصنوعی داشته باشی، همه چیز مطابق با خواسته ی واقعی تو داره پیش میاد و خودت میرسی به این نتیجه که فکرهای بیهوده را رها کنی، در بند چیزی نباشی.
آزادی واقعی اینه که اول مسیر تفکر رو طی کنی، حقیقت رو بفهمی، بعدش با شناخت و تصمیم و اراده ی خودت برسی به اینکه سخت نگیری، بی‌خیال باشی نسبت به دنیا
چقدر تفاوت وجود داره بین کسی که بدون شناخت و از روی فرار از حقیقت، پناه ببره به بی‌خیالی
در برابر کسی که خودش و حقیقت و خدا رو شناخته و میدونه چرایی اتفاقات رو
و به اطمینان رسیده و همه چیز را واقعا زیبا میبینه
مثل حضرت زینب س
که در اوج مصیبتها فرمود
ما رأیت الا جمیلا
نویسنده: سجاد جعفری
@mahfelekhodshenasi
