نتیجهی اخلاقی اینکه:
همه چیز تخمیه
زندگی رو سخت نگیرید و انقد نشخوار ذهنی از اینکه؛
اگه میشد چیمیشد
اگه میلیاردر بودم
اگه سلبریتی بودم
اگه فلان چیزو داشتم
اگه فلان کارو نمیکردم
اگه فلان گوهو نمیخوردم
اگه فلان گندو نمیزدم و ... نداشته باشید وگرنه ذهنتون به گای سگ میره.
این فقط توصیهی دوباتن نیست، ابرفیلسوفانی چون #نیچه و #سنکا و حتی کسانی مثل مارکوس اورولیوس و ... هم رو این نکته با عناوین متفاوتی تاکید کردن.
نیچه در کتاب #ارادهیقدرت تحت عنوان گاز و گزش وجدان و اینکه عذابوجدان و احساس گناه داشتن بابت چیزی که هستین یا داستان زندگیتون یا کارهایی که کردین نداشته باشین و با قدرت در جهت افزایش قدرت قدم بردارید.
سنکا و اورولیوس هم ذیل عنوانِ "در حال بودن" بهش پرداختن که خب لپ کلام همهشون همینه که هیچوقت مته رو خشخاش نذارید بابت چیزی که بودید یا هستید و الا رسما میرینید به اعتماد بهنفستون و نهایتا تبدیل میشید به یهموجود ناله که هیچی جز چسناله کردن نداره.
ابوذر شریعتی
@mahfelekhodshenasi