کتاب، خودِ زندگی است؛ نگذاریم بمیرد. انسان، با کتاب به بلوغِ ا | احمد عزتی پرور
کتاب، خودِ زندگی است؛ نگذاریم بمیرد. انسان، با کتاب به بلوغِ اندیشه و احساس رسید. با کتاب، به کمالِ آدمیت نائل شد. هرکتاب، یک زندگی و یا آموزه‌های بسیار درباره‌ی زندگی است. داشتن افق‌های باز و گوارا برای زیستن، جز با کتاب، ممکن نیست. هر فرد یا ملّتی که کتاب را ارج می‌نهد و از برگ‌های آن برای ساختن ذهن و زمان و زبانِ خویش یاری می‌گیرد، به چشم‌اندازهای دلپذیر و دلخواه می‌رسد و شیرازه‌ی اندیشه‌اش استوار می‌شود و جهانی زیبا و زیبنده برای همگان می‌سازد. به گفته‌ی فریدون مشیری: کتاب را که باز می‌کنی، دو بال یک پرنده را گشوده‌ای؛ پرنده‌ای که از زمین، تو را به شهرهای دور، تو را به باغ‌های نور می‌بَرَد ...
