تعطیلی موزۀ بابُل؛ بی‌مهریِ نابخشودنی! مهدی خلیلی (باستان‌ش | باستان پژوهی
تعطیلی موزۀ بابُل؛ بی‌مهریِ نابخشودنی!
مهدی خلیلی (باستان‌شناس)
این روزها خبر واگذاری موزه بابل به حوزۀ علمیه بحث داغ محافل دوستداران تاریخ و فرهنگ این سرزمین شده است و این خبر نیز همچون دیگر اخبار ناخوشایند که هر از گاهی می‌شنویم، باعث نگرانی و آزردگی خاطر دوستداران میراث فرهنگی است. در دنیای امروز که ملّت‌های متمدن برای شناساندن فرهنگ و هویّت تاریخی خود پیوسته در تلاشند و کمترین نمود آن اقداماتی چون تأسیس موزه‌هاست، تعطیلی موزه در دیار ما آن هم به این شکل نادر و عجیب و غریب، نگران‌کننده و جای پرسش بسیار دارد. طبعاً این اتفاقِ بسیار ناخوشایند همچون لکۀ سیاهی در کارنامۀ نسل کنونی، به‌ویژه مسئولین ذیربط باقی خواهد ماند؛ زیرا هرگونه تعرض به یک پایگاه فرهنگی مهم همچون موزه در حکم فراموشی و پشت‌کردن به هویّت تاریخی خویش است.
اگر اشتباه نکنم موزۀ بابل بعد از موزه کندلوس دومین موزۀ استان بود که در سال ۱۳۷۵ تأسیس شد و تا امروز یکی از جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی شهرستان محسوب می‌شد. بنده این اقبال و افتخار را داشتم از ابتدای مقطع کارشناسی در سال ۱۳۸۴ تاکنون که نزدیک به دو دهه از آن می‌گذرد با این مجموعه در قالب مستندنگاری سکه‌ها تا نگارش مقاله دربارۀ برخی از اشیاء این موزه همکاری داشته باشم.
سؤال اینجاست که بابُل با پیشینه تاریخی کهن و نام‌آوران برجسته چرا تاکنون موزه‌ای درخور و شایسته نداشته یا دست‌کم آثار و اشیاء تاریخی و فرهنگی آن در ساختمانی مستقل و غیر استیجاری قرار نداشته است؟!
به هر روی، این تعرض و بی‌مهری نابخشودنی است و انتظار می‌رود مسئولان، فرهنگ‌دوستان و خیّرین بابلی این اتفاق را چنانکه در مثل گویند، سبب خیر بدانند و تلاش کنند که این شهر و شهرستان در آینده نزدیک صاحب موزه‌ای بزرگ و شایسته شود.
https://t.me/bastanpazhuhi
