نقاشی تاریخی ایران در نسبت با غرب بخش دوم جنبش مشروطه و تحولا | هنر برای هنر
نقاشی تاریخی ایران در نسبت با غرب بخش دوم
جنبش مشروطه و تحولات عمیقی که در آگاهی قشر روشنفکر این دوره پدید آمد به عرصهٔ هنر نیز سرایت کرد. در اواخر دورهٔ قاجار، به تقلید از سبک نقاشی‌های اروپایی دورهٔ ناپلئون، نقاشان کمتر شناخته‌شده صحنه‌هایی از جنگ‌های ایران و روس را اجرا کردند، اما تحول مهم در نقاشی رسمی و درباری پدید آمد. محمود‌خان ملک‌الشعرا و صنیع‌الملک، با آشنایی بیشتر با نقاشی بازنمایانهٔ اروپایی و با تکیه بر امکاناتی که عکاسی و روزنامه‌نگاری و چاپ (لیتوگرافی) به آنان داده بود، شبیه‌سازی و چهره‌پردازی از بزرگان و سیاستمداران را آغاز کردند و به این ترتیب یکی از اشکال نقاشی تاریخی که چهره‌پردازی از شخصیت‌های تاریخی و نقاشی از بناها و اجتماعات شهری معاصر بود در ژانر نقاشی تاریخی ایران قرار گرفت. این دو نقاش در شبیه‌سازی و روانشناسی چهره‌ها و شخصیت‌پردازی گام‌های بلندی برداشتند، اما جز این، به تدریج، شاهد ظهور فردیت و دید نقاشان رسمی و درباری نیز هستیم.
