2023-05-31 09:38:30
در قطبین #زمین_مرکزی از انرژی مغناطیسی وجود دارد، که میدان الکترومغناطیسی بسیار
نیرومندی ایجاد کرده است.
این مکانی است که #قطب_شمال یا #جنوب_مغناطیسی فعالیت هایش
را انجام می دهد.
این میدان بصورت عمودی از قسمت پایینی تا بالای #گنبد را در بر می گیرد و از آن عبور می کند.
نور ماه و خورشید که از این میدان عبور می کند، به دو روش مختلف اصطالحاً #پولاریزه می شود.
یکی در محور y و دیگری در محور z. بنابراین نور خورشید باید تا اندازه ای پولاریزه شود.
در وضعیت نرمال، نور خورشید اثر خاصی بر ماه ندارد.
ما می دانیم که یک میدان مغناطیسی می تواند زاویه پولاریزه شدن یک موج #الکترومغناطیس که از آن عبور می کند را تغییر دهد (اثر فارادی).
زمانی که خورشید و ماه کامل در دو سوی قطب (ستون مغناطیسی) و در روبروی یکدیگر قرار دارند و در گره هایشان در یک ارتفاع نیز هستند، #امواج_الکترومغناطیس که از خورشید به سمت ماه می آیند، زاویه پولاریزه شدنشان تغییر می کند و مانند همان زاویه نور عمل می کنند که توسط ماه تولید می شود.
در این مورد، در ابتدا پرتو های نور با کاهش سرعت تعامل برقرار می کنند، که باعث می شود انتشار نور به طول بیانجامد. این کاهش سرعت مشابه بدلیل پراکندگی نور در میان اترون های تشعشع(هردو تابش) ماه و خورشید است. سپس تاریکی ای که پس از آن به وجود می آید (بر روی ماه) نتیجه تداخل مخرب بین دو موج است.
در این نقطه شما می توانید بر روی ماه #رنگ_قرمز_مس مانندی را مشاهده کنید که نشان از اولین لحظات
#ماه_گرفتگی می دهد. نور سرانجام به کلی ازبین می رود و ما شاهد پدیده #خسوف هستیم (حال فرقی ندارد کامل یا جزئی).
بنابراین مطابق با این توضیح،
ماه گرفتگی توسط نور پولاریزه شده خورشید رخ می دهد.
@zamintakhte
415 views06:38
ز
