آیا می دانستید؟! قبل از انقلاب قراردادی با شرکت ستیران فرانسه | مهــارت فکــر
آیا می دانستید؟!
قبل از انقلاب قراردادی با شرکت ستیران فرانسه امضا شده بود برای مطالعات (سند آمایش سرزمین)
مطالعات و بررسی طرح آمایش سرزمین شرکت ستیران ۶ سال طول کشیده بود یعنی در سال ۱۳۴۷ شروع شد و در سال ۱۳۵۳ تحویل داده شد که افق آن ۲۵ ساله و تا سال ۱۳۷۸ بود.
نکته‌ای که در این طرح به درستی به آن توجه شده بود این بود که ایران کشوری خشک است و در فلات مرکزی به منابع آب پایدار دسترسی ندارد و همچنین با این فرض و با توجه به موقعیت ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک ایران و همچنین داشتن ذخایر عظیم نفت و گاز در جنوب ایران جمعیت ایران در پایان طرح یعنی سال ۱۳۷۸ کلا ۵۰ میلیون نفر پیش بینی شده بود و قرار بود از این ۵۰ میلیون نفر جمعیت ۲۵ میلیون آن در سواحل شمالی خلیج فارس ( سواحل مکران ) مستقر شوند.
در این طرح گفته شده بود دلیل این استقرار اولاً موقعیت ترانزیتی مرزهای آبی ایران در خلیج فارس و ثانیاً دسترسی به آب فراوان و پایدار اقیانوس هند به خصوص برای سیستم سرمایشی و گردش آب در صنایع مختلف که این چنین آبی در داخل سرزمین ایران برای صنایع آب بَر وجود ندارد، ثالثاً وجود انرژی در پهنه سواحل ایران در خلیج فارس است و مضافا قرار شد که سالانه در سواحل مکران ۱۰۰ میلیون تن محصول ( کشاورزی ، صنعتی ) تولید شود.
در طرح آمایش سرزمین، همچنین گفته شده بود که ۲۵سال بعد از سال ۱۳۷۸ و در صورت تحقق اهداف می توان ۲۵ میلیون نفر دیگر را در این سواحل مستقر کرد و کلا ۵۰ میلیون نفر از کل مردم را در این سواحل استقرار داد.
در حال حاضر جمعیت کل مناطق ساحلی خلیج فارس حتی به ۲ میلیون نفر هم نمی رسد شرکت ستیران فرانسه معتقد بود همه فعالیتهای صنعتی باید فقط در این سواحل مستقر شوند، خودروسازی ها در کنار ساحل استقرار یابند و حدوداً ۱۰۰ میلیون تن ظرفیت تولید در این منطقه پیش بینی کرده بودند که ۱۵ میلیون تن آن در شعاع ۲۵ کیلومتری بندرعباس مستقر می شد.
۲میلیون تن از آن ۱۵ میلیون تن هم، همان طرح فولاد بندرعباس بود که بعد از انقلاب رژیم جمهوری اسلامی به منطقه ( مبارکه اصفهان ) منتقل کرد که اکنون باعث خشکسالی اصفهان شده است.
هر نوع فعالیت صنعتی که تصور کنید در آن منطقه دیده شده بود؛ این طرح هم به دنبال استقرار فعالیت در آن منطقه بود و هم استقرار جمعیت که اگر محقق شده بود شهرهای جنوب ایران وضعیت به مراتب بهتری از کشور امارات می داشتند و بزرگترین سرمایه گذاری خارجی در کل منطقه خلیج فارس صورت می گرفت و تمام استانهای جنوبی ایران در خدمات مولد، صنایع پیشرفته، کشاورزی مدرن و گلخانه‌ای رکورد دار جهان می شدند.
طرح آمایش سرزمین ستیران در واقع طرح محرومیت زدایی از کشور و به ویژه مناطق جنوبی ایران بود ولی شوربختانه سرمایه گذاری های انجام شده همه و همه به دست فراموشی سپرده شد و یک توسعه کاملا نامتوازن در کشور شکل داده شد و آب برترین صنایع در خشکترین استانها مانند ( اصفهان ، یزد ، کرمان ، خراسان رضوی ، سمنان و . . . ) احداث و باعث خشکسالی و نابودی کشاورزی شد. توسعه نامتوازن موجب شد تاکنون بیش از نیمی از وسعت جنگلهای هیرکانی شمال ایران از دست داده و نابود شوند.
فقط طی ۲۵ سال اخیر ۴ میلیون هکتار از اراضی مستعد کشاورزی ایران دچار تغییر کاربری شده اند و غالبا تبدیل به ویلاسازی و منبع درآمد کاذب شده اند. کشاورزی در ایران رو به نابودی رفت و همین توسعه نامتوازن موجب شد (دریاچه ارومیه) کلا خشک شود و ( تالاب گاوخونی ) تبدیل به کانون ریزگرد شود.
حمید رضا رمضانی کارشناس ارشد آب ۱۴۰۲/۰۲/۲۸
ⓉⓗⓘⓝⓚⓢⓚⓘⓁⓁⓢ ───━━━━⊱ ⊰━━━━─── کانال مهارت فکر ....................... با ما همراه باشید @thinkskills
