@zhuanchannel
یکی از آشنایان زنگ زد و گفت بعد از چند ماه تلاش، یادگیری برنامه‌نویسی را کنار گذاشته چون با وجود علاقه‌ای که داره استعدادش رو نداره. برای او تصویر را توضیح دادم و متقاعد شد که ادامه بده.
(این خطا در هر رشته‌ای می‌تواند اتفاق بی‌افتد):
در روانشناسی اجتماعی یک خطای شناختی (cognitive bias) وجود دارد به نام «اثر دانینگ-کروگر». این خطا در رشته‌های دیگر هم عمومیت دارد اما شخصا بارها و بارها در زمان یادگیری برنامه‌نویسی آن‌را بین اطرافیانم دیده‌ام. به این‌صورت که در آغاز وقتی چند خط کد ساده می‌نویسیم
و اجرایش می‌کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که بهترین هستیم و استعداد ذاتی در این رشته داریم (قله حماقت/توهم دانایی) اما بزودی و در مواجه با اولین مسئله پیچیده برنامه‌نویسی از آسمان به زمین می‌افتیم و نتیجه می‌گیریم که هیچ استعدادی نداریم (دره‌ی ناامیدی) خیلی‌ها در این مرحله یادگیری را ترک می‌کنند. اما آن‌هایی که ادامه می‌دهند، آهسته و پیوسته بعد از کسب تجربه و دانش (شیب روشنگری) به تخصص و ثبات (فلات پایداری) میرسند. برای همین اگر برای شما اتفاق افتاد ناامید نشوید و حتما ادامه دهید.
OmidUnredacted
