تسلیم_بخش یازده به از تسلیم و صبر و درد و خلوت در این ره | انعکاس رحمانیت الهی در روح جمعی

تسلیم_بخش یازده

به از تسلیم و صبر و درد و خلوت
در این ره چارسویی می ندانم
«عطار»
جز که #تسلیم و رضا کو چاره یی
در کف شیر نر خونخواره یی
«مثنوی مولوی»
محو می باید نه نحو اینجا بدان
گر تو محوی بی خطر در آب ران
آب دریا مرده را بر سر نهد
ور بود زنده ز دریا كی رهد
چون بمردی تو ز اوصاف بشر
بحر اسرارت نهد بر فرق سر
«مولوی/مثنوی»
در حریم عشق نتوان دم زد از گفت و شنود
زانکه آنجا جمله اعضا چشم باید بود و گوش
«حافظ»