رد پای خاطره / دلی که لک زده...
پیروزی نویدبخش شیربچه های ما مقابل اسرائیل در امجدیه ی خاطره ساز ، نخستین قهرمانی را در عرصه قاره کهن به ارمغان آورد.
با این توفیق شامخ ، تیتر یک آسیایی ها شدیم و هوایی تازه در ریه های فوتبالمان جاری شد.
29 اردیبهشت 1347 توانستیم گلیم خود را تا مرز فتح جام ملت‌های آسیا بیرون بکشیم و به صفوف مدعیان جدی در عرصه آسیا بایستیم.
در این تصویر چشم نواز حسن حبیبی کاپیتان ما جام در دست و همچنین زنده یاد حمید امینی خواه، پرویز قاسمی (میرزا حسن)، مرحومان همایون بهزادی و عزیز اصلی در حال جشن قهرمانی و دور افتخار دیده می شوند.
افتخار شامخی که دوبار دیگر در سال‌های 1972 و 1976 توسط مردان تاریخ ساز مستطیل سبز رقم خورد اما سالهاست که دلمان برای تکرار این توفیق های سترگ غنج می زند و کاخ آرزوهایمان یکی پس از دیگری فرو می ریزد.
آیا زمستان پیش رو باز هم بر طبل ناتوانی خواهیم کوبید و حسرت 47 ساله در میدان ِ قطر تکرار خواهد شد؟؟
رضا میرزاییان
