مردی که زیاد می دانست
تولد بزرگمردی از راه رسید که همواره نامش و یادش در اذهان باقی خواهد ماند.
او کتابخانه مرجع بود و از سیر تا پیاز بسیاری از رشته های ورزشی را مثل کف دستش می شناخت و شگرد بی مانندی در گزارشگری داشت.
جاوید نام عطا بهمنش را میگوییم ، چند سالی است که نداریمش اما هرگاه نامش بر زبان جاری می شود، بناگاه گزارش های حماسی و نابش در ذهنمان نقش می‌بندد.
مردی به غایت اکتیو با نبوغی سرشار که قلمش شیوا بود و صدایش کهربایی. کشتی و فوتبال را آنچنان بدیع در رادیو گزارش می کرد که گویی در سکوهای استادیوم نشسته ای و با ولع تمام ، مسابقات را نظاره می کنی.
عمق و ژرفا و چم وخم کارش را تمام قد می دانست و مکنونات قلبی اش را با فراست به هواداران سینه چاک منتقل می کرد.
برای این بزرگمرد خفته در خاک روحی آرام طلب می کنیم.
بارالها ؛ او را در سایه رحمت جاویدان خود قرار ده.
+ طلوع :24 فروردین 1302 کرمانشاه
+غروب :11 تیر 1396 تهران
رضا میرزاییان
