دلنوشته گاهی به روان‌ِ مان استراحت دهید. از دویدن‌هایِ بی‌هد | حيات عارفانه
دلنوشته
گاهی به روان‌ِ مان استراحت دهید. از دویدن‌هایِ بی‌هدف؛ از تنش‌هایِ بیهوده؛ از کل‌کل کردن با خود و دیگران؛ از گیر دادن به چیزهایی که ارزشش را ندارد؛ استراحت از حرص و طمع،از کینه. از نقاب‌ها وپرستیژهایِ مزخرفی که سینه‌ٔ آدم را تنگ می‌کند. این قانون جهان هستی لست که هر هدفی را تو باور کنی جستجو کنی و به آن عشق بورزی آن هدف هم تو را جستجو می کند و به سوی تو می آید.
