این تصور در رابطه که حس کنیم کسی دارد از دور، در تمام مسیرها، | ﮼دلنویس
این تصور در رابطه که حس کنیم کسی دارد از دور، در تمام مسیرها، مانند یک کودک از ما مراقبت می‌کند، کاملا تصور اشتباهی‌ست. عزیزان! هیچ‌کس آنقدرها ما را دوست ندارد که هر خطای ما را ببخشد و چشم روی تمام کاستی‌های ما ببندد و مانند یک کودک معصوم و بی‌گناه و دوست داشتنی، تا همیشه و با تمام مشکلات و خطاهای ممکن، از ما مراقبت کند! همه‌ی این تصورات ایده‌آلی که داریم حاصل خطاهای ادراکی ماست از آدم‌هایی که ظاهر رفتار و ابراز احساسشان چنین چیزی را به ذهن ما می‌رساند که شاید عزیزترین‌شانیم و در باطن برای‌شان یکی بودیم مانند سایر آدم‌ها! امکان دارد در مقطعی از زمان کمی بیشتر دوستمان داشته‌‌‌‌اند اما هیچ‌کس همیشه به یک میزانِ پیش‌رونده دوستمان ندارد و آنقدر نگران ما نیست که حتی پس از پایان یک ارتباط، دیوانه‌وار و مثل یک مجنون به ما فکر کند. باید بپذیریم که همه‌چیز گذراست و بدون فکر کردن به گذشته و افسوس برای رابطه‌های تمام شده و آدم‌های از دست رفته، کاملا منطقی به ادامه‌ی زیستنمان بپردازیم و به هیچ احتمال و ای کاش و ایده‌آلی فکر نکنیم.
