فقر فرهنگی و ترویج آفت چاپلوسی در جامعه آن گاه که انسان از | پایگاه خبری آوای مشکین شهر

فقر فرهنگی و ترویج آفت چاپلوسی در جامعه

آن گاه که انسان از محیط ارزش های خدایی خارج می شود و ارزش های مادی ملاک به روزی و برتری او قرار می گیرد، اسارت آغاز می شود.
چاپلوسی، حالتی است برخاسته از ضعف نفس و نوعی اسارت روحی انسان که در برابر دیگر آدمیان برای جلب منافع و کسب امتیازهای مادی صورت می گیرد.
امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید:
«الثَّناءُ بِأکْثَرِ مِنَ الْاِسْتِحقاقِ مَلَقٌ وَ التَّقْصیرُ عَنِ الْاِسْتِحْقاقِ عَیٌّ اَوْ حَسَدٌ».
ستایش بیش از حد، تملق است و کوتاهی در ستایش، درماندگی است یا حسد.

چاپلوسی نوعی آفت زبانی است

ستایش و ستودن کسی که در انجام دادن وظایف شرعی یا اجتماعی، سهل انگار است، چاپلوسی نام دارد. این کار، نوعی آفت زبانی است و نکوهیده بودن آن در سخنان هدایت گر رهبران معصوم اسلام آشکارا بیان شده است.
این حرکت، ستایش شوندگان دروغین را فخرفروشی و خودبین بار می آورد و برای ستمگران و خیانتکاران نیز، نوعی تأیید و تشویق عملی به شمار می آید.
گروهی از افراد از چاپلوسی دیگران، مغرور می شوند و خود نیز به باوری بی اساس از خویش می رسند. اینان در وظایف و مسئولیت های خود، سستی و خیانت روا می دارند و در عین حال؛ خود را وظیفه شناس، امانت دار و فداکار در راه مردم می پندارند و از آنان انتظار تأیید و سپاسگزاری دارند.

پیام متن:

چاپلوسی از دیگران، نشأت گرفته از فقر فرهنگی، کاری ناشایست و سبب تشویق دیگران به ادامه کارهای ناروایشان و نیز برانگیزنده غرور زیان آفرین انسان هاست.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آوای مشکین شهر
«جمعیت تلاشگران توسعه و آبادانی مشکین شهر»
https://t.me/joinchat/B39IDxNk44ffa705n_Ab_Q