چالش‌های اخلاقی در کریسپر در چند سال اخیر، روش‌های نوتركي | کانال اتحاد زیست شناسان
چالش‌های اخلاقی در کریسپر
در چند سال اخیر، روش‌های نوتركيبی ژن، مهندسی ژنتيک و فناوری‌های مفید ویرایش ژن مانند کریسپرـ‌کَس۹ (CRISPR-Cas 9) توانسته‌اند در حوزه زیست‌‌فناوری تحولات خارق‌العاده‌ای را ایجاد کنند. ویرایش سلول‌های انسان، درمان اختلالات ژنتیکی و بیماری‌هایی مانند ایدز تنها بخشی از کاربردهای شگفت‌انگیز این فناوری‌ها هستند.
با پیشرفت در این روش‌ها و فناوری‌های زيستی در عرصه‌های مختلف تحقيقاتی، و نقش آن در سلامت بشر و محيط زيست باعث شده تا برای پيشگيری از بروز خطرات پيش‌بينی نشده حاصل از پژوهش‌های علمی، مقررات ايمنی زيستی و آیین‌نامه‌های حقوقی و اخلاقی تنظيم گردد.
از آنجایی که حوزه کاربردی CRISPR فراتر از تحقیقات و درمان‌های زیست پزشکی است، نگرانی‌های اخلاقی جدید و موجود در جامعه جهانی در مورد دامنه مناسب استفاده از سیستم ها فراوان است. در اینجا به چند مورد از این مسائل اخلاقی اشاره می‌کنیم: ۱- میزان استفاده مجاز استفاده از CRISPR ۲- دسترسی به برنامه های CRISPR ۳- آیا چارچوب‌های نظارتی برای تحقیقات بالینی مربوط به افراد انسانی ممکن است همه انواع ویرایش ژنوم انسان، از جمله ویرایش خط زایا را در خود جای دهد؟ ۴- آیا مقررات بین المللی حاکم بر استفاده نامناسب از CRISPR باید تدوین و منتشر شود؟
یکی از دلایل نگرانی‌های اخلاقی در مورد فناوری مهندسی ژنوم CRISPR شامل این می‌شود که آزمایش CRISPR تا چه حد باید در تحقیقات اولیه و پیش بالینی زیست پزشکی مجاز باشد؟! که در پاسخ به این سوال، اگر چه کمتر از یک دهه از عمر آن می‌گذرد اما پتانسیل بی‌سابقه‌ای را برای ایجاد انقلاب در نوآوری در علوم پایه نشان داده است. از ویروس‌ها و باکتری‌ها گرفته تا موجودات مدل ساده، مانند مگس سرکه
در هر حال تصمیم‌گیری اخلاقی باید با پیشرفت علم مهندسی ژنومی تکامل یابد و برای قانون‌گذاران ملی و فراملی منطقی است که مقررات مبتنی بر شواهد برنامه‌های خاص CRISPR را برای بهبود سلامت و پیشرفت انسان نیز در نظر بگیرند.
