۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت فردوسی و پاسداشت زبان فارسی گرامی باد.
هربار که شاهنامه خوانده می‌شود فردوسی زاده می‌شود.
شخصیت فردوسی آن‌چنان عظیم است که باید همه روزها را با شاهنامه مونس باشیم و خرد را از او بیاموزیم.
فردوسی دیرینه‌ترین دشمن انسان را آز و حرص می داند که در چهره سلم و تور در داستان فریدون ظاهر می‌شود.
فردوسی در شاهنامه چون مولانا در مثنوی از نفس سخن می‌گوید چون حافظ رازها را موشکافی نمی‌کند و چون خیام در پایان هر داستان و در مرگ پهلوان قصه و پادشاه داستان به سوگ می‌نشیند و خیام‌وار سوال می‌کند که مرگ چرا وجود دارد؟
اما وقتی قصه سیاوش را می‌گوید پاسخی زیبنده می‌دهد مهم خویشکاری و نیک زیستن هست حتی اگر سرانجام تو مرگ باشد به اصالت زندگی کن و نام نیک بر جای بگذار
شاهنامه را دوست دارم چون فلسفه زندگی را برایم بازگو می‌کند.
جهان یادگار است و ما رفتنی
به گیتی نماند به جز مردمی
به نام نکو گر بمیرم رواست
مرا نام باید که تن مرگ راست
@nikkhah_math
