من، فارغ از شغلم کیستم؟ بسیاری از شاغلان عصر معاصر، خود را د | انجمن مدیران - رهیافت مدیریت

من، فارغ از شغلم کیستم؟

بسیاری از شاغلان عصر معاصر، خود را در محل کارشان گم کرده‌‌‌اند. از یک طرف نقش‌‌‌آفرینی‌‌‌های شغل و انتظارات افراد از مشاغل به شدت افزایش یافته و از طرف دیگر، هویت‌‌‌های جانبی افراد در سایر بخش‌‌‌های زندگی‌‌‌شان کمرنگ شده است.

بسیاری زندگی می‌کنند تا کار کنند. آنها به اختیار خود ساعت‌‌‌هایی طولانی را به کار می‌‌‌پردازند و به آن اندازه در خانه یا سرگرم امور شخصی خود نیستند.  بسیاری از افراد حتی  نمی‌‌‌دانند بدون شغلشان کیستند. آنها حتی روزهای تعطیل را بخشی از زندگی نمی‌‌‌دانند. روزهای تعطیل یا فرصت‌‌‌های فراغت از شغل، در برخی از تصورات جدید، زمانی برای احیای انرژی و رفع خستگی به منظور بازگشت به کار است.

جانا کورتز، روان‌شناسی است که حرفه خود را وقف کمک به شاغلان پراسترس کرده است و روز به‌روز بر تعداد مراجعانش نیز افزوده می‌شود.
او دو تمرین برای احساس ارزش فراشغلی و جدا کردن شغل از زندگی پیشنهاد داده است:

نخستین مورد این است که به دنبال زمان‌‌‌های استراحت مطلق باشید. اگر می‌شود، یک ساعت در روز یا یکی دو روز در هفته را بدون تلفن همراه بگذرانید. اگر می‌شود به تماس‌‌‌های شغلی جواب ندهید و مرزی بین ساعات کار و ساعات استراحت بکشید.

دومین مورد این است که به دنبال تفریحات و هویت‌‌‌های فراشغلی بگردید. هفته‌‌‌ای یک‌بار با یکی از دوستان به یک سرگرمی انتخابی بپردازید. شاید بسیاری از شما بلافاصله طبق ذهنیت تحمیلی جامعه، به دنبال یک سرگرمی هدفمند، بهره‌‌‌ور و معنادار مانند شرکت در یک ماراتن بروید. اما این هم گونه‌‌‌ای دیگر از احساس فشار و رقابت است. این سرگرمی هم مانند شغل و کار کردن است.

استراحت کنید. یک سرگرمی بدون هدف و بی‌‌‌معنا داشته باشید. ماراتن خوب است ولی ۱۰ دقیقه دویدن با فراغ بال را تجربه کنید. بازی کردن دوران کودکی را به یاد آورید. هیچ معنایی در بازی نیست و فقط شادی و کنجکاوی و حس زندگی در آن جریان دارد. این نکته یکی از بهترین تمرینات برای شما خواهد بود. نه تنها بیشتر بازی کنید، بلکه شاید بتوانید به تدریج کار خود را هم با روحیه بازیگوشی تلفیق کنید.

به‌نقل از کتاب شغل کافی اثر سیمون استالزوف

[آموزه های سازمانی]
انجمن مدیران، بزرگترین تشکل مدیریت در ایران  @Managersclub