چگونه بال زنم تا به ناکجا که تویی؟ بلند می پرم اما، نه آن هوا که تویی تمام طول خط از نقطه‌ای که پر شده است از ابتدا که تویی، تا به انتها که تویی ضمیرها بدلِ اسم اعظم‌اند همه از او و ما که منم، تا من و شما که تویی تویی جواب سوالِ قدیم بود و نبود چنانچه پاسخ هر چون و هر چرا که تویی به عشق معنی پیچیده داده‌ای و به زن قدیم تازه و بی‌مرز بسته تا که تویی به رغم خار مغیلان نه مرد نیم رهم از این سفر همه پایانِ آن خوشا، که تویی جدا از این من و ما و رها ز چون و چرا کسی نشسته در آن‌سوی ماجرا که تویی نهادم آینه‌ای پیش روی آینه‌ات جهان پر از تو و من شد، پر از خدا که تویی تمام شعر مرا هم ز عشق دم زده‌ای نوشته‌ها که تویی، نانوشته‌ها که تویی #استاد_حسین_منزوى @hosseinmonzavisher @poemmonzavi 3.1K viewsر. ڪلامے, 16:25
