ميدانی جانم! صبح‌ها همين كه صدایِ سوت کشیدنِ کتری رویِ اجاق را بشنوی، بویِ نانِ سنگکِ تازه‌ی صبحِ زودِ پدر به مشامت برسد، و صدایِ صبحانه حاضر کردنِ مادر از آشپزخانه بیاید، یا وقتی عطر قرمه سبزی توی خانه می پیچد و هوش از سرت میبرد ،همین که چشمت ببینتشان، گوشت نفس هایشان را بشنود، همین که آغوش گرمشان را لمس کنی و بگویی: "چقدر دوستشان داری" یعنی "صبحت بخیر" شده! جمعه و شنبه و روز های دیگرش فرقی نمیکند صبح های بودنشان همیشه بخیر میشود.
