ارسالی‌هاتون

یه هفته تو یه شهر نسبتا کوچیک تو ایتالیا بودم، تمام این مدت نه کسی رو دیدم که عصبی باشه، ناراحت باشه، نه حتی عجله داشته باشه!
نه صدای بوق شنیدم نه صدای بلند کسیو

همه آروم، اکثرا با دوچرخه میرفتن اینور اونور و بعد کار هم تو کافه‌ها/بارها معاشرت میکردن (عکس ساعت ۱۱ شب سه شنبه) بعدش هم از تو کوچه‌های باریک و سنگفرشهای خوشگل، میرفتن تو خونه‌های رنگی رنگی‌شون با اون پنجره‌های خوشگل

حتی یه بی‌خانمان هم ندیدم

حیف خیلی پیرم برای مهاجرت وگرنه یه لگد میزدم زیر “رویای آمریکایی” و میومدم اینجا زندگی میکردم

جایی که مردم با هم مسابقه نمیدن، باهم زندگی میکنن

: از دلبر که جان افزود ازو
@Ersalihatun

شاید باورتون نشه ولی بلاخره منم رفتم.

: از Ali
@Ersalihatun